Het uitgangspunt in de duo- of buddywerking is het idee dat kwetsbaarheid van mensen geen individueel gegeven is, maar ontstaat in de interactie tussen individu en samenleving, in de vaak complexe context waarin iemand leeft. Het disfunctioneren van mensen heeft dan ook vaak te maken met een ‘ontwrichtende’ kink in de verbindingskabel met anderen*.
( *Van Robaeys, B & Lyssens-Danneboom, V. ‘Kwetsbaar verbonden. De duomethodiek in Vlaanderen.’ 2018. Uitgeverij Lannoo Campus.)
De duomethodiek
- zet in op het uitbouwen van een 1 op 1 relatie
- vertrekt vanuit gelijkwaardigheid, wederzijds respect, openheid en vertrouwen.
- heeft als doel maatschappelijke participatie te bevorderen. Mensen willen zich immers verbonden voelen, ergens bij horen, van betekenis kunnen zijn.
- vertrekt van een specifieke (ondersteunings)vraag van de deelnemer en is meestal beperkt in tijd.
- is een voortdurend balanceren tussen verbinden en begrenzen, draagkracht en draaglast, presentie en interventie, nabijheid en distantie, geven en ontvangen.
- betekent een boeiende en uitdagende zoek- en ontdekkingstocht tussen 2 mensen en een win-win zowel voor deelnemer als vrijwilliger
